Adsız Şiir

Dünyada gerçi olmadı bir şeyde kârımız,
Ukbâda belki olsa gerek itibârımız.

Ağyâr gül kopardı dikenden demet demet,
Hâr oldu bağrımızda çiçek yüzlü yârımız.

Yükseldi arşa neşvesi dûnun, esâfîlin;
Toprakta gizli kaldı bizim âh ü zârımız.

Baş eğmedik edâniye ikbâl ü câh için;
Mâziye, ırka, sancağadır iftihârımız.

Şâd olmamak olur mu, Kızıl-elma semtine
Bir gün dönerse râyet-i âlî tebârımız?

Hakanların dikilmeli Altay’da tuğları!
Varsın cihanda olmayagörsün mezârımız…

ATSIZ

KAYNAK: Serdengeçti, Sayı:18, Mayıs 1952, s.2