“GENÇ İKEN ÖLENLERE…”

-Erol Güngör Bey’in hatırasına-

Şükrü KARACA

Dağdılar,

Yangın yerleri bırakıp arkalarında

Tüttüler.

Döne döne havalandı

Bir kuş böyle gitti-gider

Bu yıl göğe tırpan attı Azrail

Yere düşmedi ölüler!

Gözünü sevdiğim ana

Sil aklından düşünceni

Kaybolan sabahların ardından giden atlar

Süvarisiz döndüler!

Şimdi yalnız kaldın çoban

Kurt yesin türkülerini

Madem kurtlar aldı göz göre göre

Terazi devrini, Ülker devrini.

Bir uzak kabirde şafak söküyor

Doğruluyor çığlık çığlığa kitabeler

Bilmiyorum nazlı servi

Kocaçınar bilmiyorum

Bu fasıl kaç gün sürer.

Şükrü KARACA
Ânestü Nârâ, s.40-41