Dr. Sinan BEYHAN: “Şahsenem” / ‘Bir Dursun Kuveloğlu Romanı’
editor / 9 sene
05 Şubat 2016
0
3 min read
“ŞAHSENEM” Dr. Sinan BEYHAN*
Bu yazımda Kuşlukta Yazarlar Grubu’nda tanıştığım Dursun Kuveloğlu’nun “Şahsenem” romanı hakkındaki görüşlerimi sizlerle paylaşmak istiyorum.
Romanın en önemli özelliği; benim gibi zihni yorgunluk yaşayan, dikkatini toplayıp tarihî-belgesel kitapları okumakta zorlananlara bile tarihî gerçeklerin belgelerden faydalanarak nefis, akıcı bir üslupla anlatılmış olması…
Öyle ki romana başlayınca mecburi aralar hariç elinizden bırakmak istemiyorsunuz.
***
Amacı; Ermeni meselesinin başlangıç, gelişimini anlatmak ve sonu gelmeyen (inşaallah gelmeyecek de) sonucunun Osmanlı Dönemi ve T.C.’nin günümüze kadar gelen hükûmetlerinin yanlışlarına parmak basmak.
Yazar, Türkçeyi kullanma ve edebi ustalığıyla hedefine ulaşıyor.
Anafikri; ‘Önemli olan geçmişte verdiğimiz tercih ve kararları bugün sorgularken geçmişteki şartları unutmamak’ (Doktorluk Mum Gibidir/Sinan Beyhan/Tercih hikayesi) ve ‘Geçmişimizi anlarken kendimizi öğreniriz. Geçmişi anlarken bugünü daha iyi görürüz’ (Şahsenem/10. bölüm) cümlelerinde saklı.
Tema, roman kahramanları ve yaşanmış olaylar sentezi ile dantel inceliğinde mükemmel işleniyor.
Kitaba adını veren Şahsenem de 8 yaşında, sebebini bilmeden annesinin, dedelerinin şehadetini yaşayıp hayat boyu bunun bedelini ödeyen kız çocuğunu okurken şehit babasının tabutuna sarılan evlatlar aklınıza gelip gözleriniz yaşarıyor.
Fedakar, cefakar, çalışkan, adil ,samimi Müslüman, bütün zor şartlara rağmen atalarından güç alan idealist Osmanlı feriki Nihat Bey sayesinde o ve onun gibi günümüzdeki gizli kahramanlarla gurur duyuyorsunuz…
Sadık Hoca’da gerçek aydını buluyorsunuz.Büyük Ermenistan hayali peşinden koşarken koşturanlar tarafından idam edilen General Antranik, Behram-Maho ağalar, Mko, Vartanoş, Razunni, yzb. Samet, Agit ve diğerleri ile iyi veya kötü hem geçmiştekileri hem de günümüzdeki karşılıklarını ve satranç oynayan emperyalist devletlerin kazanmak için masum insanları bile acımasızca öldürüp piyonları gözlerini gözlerini kırpmadan nasıl feda ettiklerini görüyorsunuz.
Sonuç olarak, Ermeni meselesini hazmediyor, geçmişi anlıyor, bugünü daha iyi görüyorsunuz.
Yazara gönülden teşekkür edip emeğine sağlık diyorum.Saygılarımla…
