Dilaver CEBECİ: ESKİ BİR HASRET TÜRKÜSÜ

ESKİ BİR HASRET TÜRKÜSÜ

Bekleme, ağlama, beni çağırma!

Tükendi dermanım gelemiyorum.

Bu dağlar harâmi, yollar ejderhâ

Yitirdim, yönleri bulamıyorum.

Dilek ufuğundan güneş doğmuyor

Dualar buz tuttu, göğe ağmıyor,

Düşlerim var gecelere sığmıyor

Bir türlü hakikat kılamıyorum.

Gündüzler, ağ atıp tuttular beni,

Geceler, zindana attılar beni,

Çağdaş şehirlerde sattılar beni,

Zincirlerden âzâd olamıyorum.

Gözlerim Yesrîb’de bir derin kuyu;

Nice yıllar var ki çekilmiş suyu.

Çöller yuttu gönlümdeki orduyu,

Vuslat diyârına salamıyorum.

Ezel meclisinde divan kurmuşlar,

Çamurumu çile ile karmışlar,

Yazıp çizip ak alnıma vurmuşlar,

Hasret fermânını silemiyorum.

Dilaver Cebeci