Ötüken’in Mart 1975 sayısında, Nejdet Sançar’ın cenazesine
gelenler sayılırken fikri perişanlıktan doğan dikkatsizlikle
mühim bir dost ve ülküdaş bölümü atlanmıştır.
Özür dileyerek yazıyoruz:
Ankara’dan Doktor Sadettin Bilgiç, Kimya Yüksek Mühendisi Mehmet Orhun, inşaat Yüksek Mühendisi Muzaffer Eriş, Emekli Maliye Memuru Refet Körüklü, Emekli öğretmen Sofuoğlu Zeki, Emekli öğretmen Veli Soysaldı, Emekli Veteriner Hekim Yılanlıoğlu Hakkı, Necati Torun ve Yavuz Bülent Bakiler gelmiş. İstanbul’dan da Emekli Piyade Albay Saruhanoğlu, Emekli Topçu Albayı Menlioğlu, Emekli Deniz assubayı Ali Kılıç, Avukat Said Bilgiç, Avukat Enver Yakuboğlu, Avukat Müstecip Ülküsal, Avukat İsmet Tümtürk, Avukat Nevzat Köseoğlu, Yüksek Mühendis-Mimar Suphi Tevetoğlu, İnşaat Yüksek Mühendisi Asım Kıryaman, Mimar-Mühendis Muhsin Kıryaman, Mühendis Adnan Besen, Prof. Osman Turan, Prof. Muharrem Ergin, Prof. Muammer Özergin, Prof. Ayhan Songar, Prof. Süleyman Yalçın, Doçent Ahmet Nuri Yüksel, Doçent Mustafa Kafalı ve evdeşi Sevgi Kafalı, Asistan Osman Sertkaya, Doktor Ziya Göğem, Ötüken dergisi ailesinden Mustafa Kayabek ve oğlu Yağmur Kayabek ile Aydil Erol, Gündoğdu Saruhanoğlu; Emekli Öğretmen Orhan Şaik Gökyay, Emekli Öğretmen Neşet Hacıbekirler, Emekli öğretmen Kadriye Yolalan, Emekli Mühendis Halil Talay ve evdeşi Samiye Talay, Emekli Demiryolu Memuru Sadettin Tezcan ve evdeşi Zehra Tezcan, Emekli Assubay Yılmaz Tezcan ve evdeşi Nurten Tezcan. Yalçın Tezcan ve evdeşi Necmiye Tezcan. Selâmi Giray ve evdeşi Yıldız Giray, oğlu Levent Giray, İrfan Semerci ve evdeşi Ülker Semerci, oğlu Hakan Semerci, Neriman Betil, Adviye Karagöz, Saime Demiroğlu, Daver Hacışabanoğlu, İlhan Darendelioğlu. Sevinç Çiçekoğlu, Kaya Börteçine, Sait Sadi Danişmentgazioğlu, Ömer Sevinçel, Cevat Günaydın, Azmi Silâhtaroğlu, Selim Eke, Zeki Ökmen, Memduh Tokgöz, Mehmet Özçelik, Turgut ve evdeşi Nedâ, Turan Baysoy, Yılmaz Çetinbaş, Yener Beğ. Kadir Okultaş, Ötüken Yayınevinden Nurhan Alpay; genç Türkçülerden Faruk Çil, Erhan Demirutku, Turgut Keskingören, Halit Kakınç, Kâmil Çalış, Reşat Üzmen.
Türlü derneklerden adını bilmediğimiz, sancağa sarılı tabutun başında saygı nöbeti tutan Türkçü Gençler.
Bir de Atsız’ın manevi torunu olup Sançar’ın da çok sevdiği Minimini Maviş’ in (Hakan’ın) babası Mehmet Açıkalın törene katılmışlardır.
Sançar’ın cenaze töreninin hazırlanmasında bacanağı Sadettin Tezcan ile oğlu ve Reşide Sançar’ın yeğeni Yılmaz Tezcan, Reşide Sançar’ın kız yiğeni Yıldız Hanım’ın eşi Selâmi Giray, iki çalışkan mühendis kardeş Asım ve Muhsin Kıryamanlar, Avukat İsmet Tümtürk ve diğerleri büyük bir vefakârlık göstermişlerdir.
Cenaze törenine vazifeleri dolayısıyla katılamamakla beraber Yağmur Atsız ve Alparslan Türkeş eve kadar gelerek taziyette bulunmuşlar; Kıbrıs’tan eski mücahit İbrahim Cemali, Erzurum’dan Prof. Kaya Bilgegil, Tavşanlı’dan Dr. Hüseyin Sekban ve evdeşi Fatmacık, Ankara’dan Yücel Hacaloğlu ve Yılmaz Öztuna; İstanbul’dan Hasan Tuncay, Fethi Gemuhlu, Kenan Dikici, Nurullah Barıman ve Necati Sepetçioğlu telefonla başsağlığı dilemişlerdir.
1944—1915 ırkçılık Turancılık davası sanıklarından Said Bilgiç, İsmet Tümtürk, Orhan Şaik Gökyay, Muzaffer Eriş, Sofuoğlu Zeki, Reha Oğuz Türkkan ve Atsız, aynı davanın sanıklarından Nejdet Sançar toprağa verilirken hazır bulunmuşlar, ölümü geç haber alan Nurullah Barıman ve daha önce verilmiş sözü bulunan Türkeş bulunamamıştır.
Almanya’dan gelen ve Irkçılık-Turancılık davasının sanıklarından olan Doktor Fethi Tevetoğlu, Emekli Öğretmen Ferhunde Gökyay ve manevî kızı Sabiha, Doktor İlhan, Doktor Ziya Göğem ve evdeşi, Emekli Öğretmen Niyazi Yomııt, Öğretmen Adalet Çil, Edibe Öğet ve oğlu Erkut Öğet, Dr. Orhan Tuncer, Dr. Feridun Azeri, Mustafa Savaşan, Atsız’ın manevî kızı ve Maviş’in annesi Kâniye Açıkalın ile kızı Kâmuran Açıkalın da evde taziyette bulunmuşlardır.
Bu taziyet ziyaretlerinin en hüzünlüsü, 3 Martta on beş aylık bebekleri Kürşad’ı kaybeden Turan Beğ’le evdeşi Semiha Hanım’ın yaptığı ziyaret oldu. Gözleri yaşlı, gönülleri yaslı, kendileri teselliye muhtaç ana-babanın başka bir yas için taziyete gelmeleri cidden çok acı ve acıklıydı.
Ötüken dergisi bu dost ve ülküdaşlara teşekkür eder, yine de unutulduğu muhakkak olan dost ve ülküdaşlardan özür diler.
