Şiir: BAĞLAMA / A. Yılmaz SOYYER
BAĞLAMA
-Yetik Ozan’a rahmet niyazlarımla-
Bağlamadır, göğsü dut ağacından
Sırrı söyler Horasan’dan aldığı
Nefesi hem Hızır’ın ilacından
Yolları var bunca göçüp kaldığı
Püskülü hediye Yandım Ağa’dan
Tezenesi sarı kaplumbağadan
Bir düzen tuttu mu gayrı ahadan
Aşk ile bellidir sevinç dolduğu
Savaş olur yiğit ile kan verir
Erenlerin sofrasına can verir
Şıkır şıkır türkülere şan verir
Hem ağlayıp hem yâr ile güldüğü
İşte meydan işte Küre denilir
Nasip alıp Hakk’ı göre denilir
Bu alperen için töre denilir
Yazgısıdır turnalarda bulduğu
Göğe ağan Koca Yar’dan yel sarıp
Aslıların saçlarından tel sarıp
Anlatılır al al olup, sararıp
Keremleri nasıl aşka saldığı
Sanmayın üstünde bir kaba aba
Cevap verir her âşıkça hitaba
Umay Ana tarafından kitaba
Kaydedilmiş Ötüken’den olduğu
Sevmedi sofular tuzak kurdular
Diz çöktüler müphem soru sordular
Bağrına bin yıldır pençe vurdular
Görülmedi güz gelince solduğu
Derler ki saatı Hak Tanrı kurmuş
O da külhanlara odun olurmuş
Zamanı geçer de unutulurmuş
Nerde yazar âşıkların öldüğü
Don değişip yiğit olur da bir gün
Erenler ceminde dem tutarken dün
Efsâneleşmiştir ovada Türk’ün
Kara talihini yere çaldığı
A.Yılmaz Soyyer